Het Bloed in onze aderen

Het is de zomer van 1921. In het Rifgebergte komen Marokkaanse Berbers in opstand tegen de Spaanse bezetters. In een kwestie van dagen drijven ze het Spaanse leger nagenoeg in zee, een waar bloedbad aanrichtend. Als een van de weinigen weet de jonge kapitein Augusto Santamaría te ontsnappen. Ternauwernood overleeft hij zijn verwondingen, maar hij raakt blijvend invalide en kan niet meer terugkeren naar het leger. Hij wordt aangesteld als commissaris bij de Madrileense veiligheidsdienst.
Na jaren van militaire campagnes in Afrika valt het burgerbestaan Santamaría fel tegen. Zijn staat van dienst betekent niets en in zijn werk lijkt hij slechts een symbolische functie te vervullen. Maar wanneer de politieke onrust toeneemt en Madrid bovendien wordt opgeschrikt door de moord op enkele van zijn collega’s, lijkt er in het nieuwe Spanje wellicht toch een heel wezenlijke rol voor hem weggelegd.

Het bloed in onze aderen is het voorlopige hoogtepunt in het oeuvre van de jonge schrijver Miquel Bulnes. Het is een monumentale, schitterende en vooral uiterst spannende roman, geschreven in een grootse, gedragen stijl, over moed, standvastigheid en overlevingsdrang in duistere tijden.

Miquel Bulnes (1976) is van half Nederlandse en half Spaanse afkomst, en schreef dit boek afwisselend in de twee landen. Eerder publiceerde hij de zeer goed ontvangen romans Zorg, Lab en Attaque!

‘Deze roman is zo geslaagd door de humor, de stijl, de vorm waarin het verhaal is gegoten en de knappe wijze waarop het gevoel van hectiek wordt opgeroepen.’
arie storm, het parool, over zorg

‘Miquel Bulnes + 250 pagina’s roman = twee ontspannen avonden.’
arjen fortuin, nrc handelsblad

‘Het zou gemakkelijk zijn om Bulnes met bekende schrijversnamen te vergelijken die stilistisch gezien een zekere verwantschap met hem vertonen. Dat is niet nodig. Je hoeft Bulnes niet te vergelijken. Het is veel eenvoudiger om Bulnes te lezen en te waarderen om zijn eigen stem. Want dat heeft hij. Kopen.’
alex boogers, de pers