Marlena

De vader van de vijftienjarige Cat heeft haar en haar moeder van de ene op de andere dag verlaten voor een veel jongere vrouw en zijn familie verslagen achtergelaten. Cat is er in haar radeloosheid van overtuigd geraakt dat haar leven tot nu toe één grote leugen was.
Maar dan ontmoet ze Marlena: wild, prachtig en verleidelijk. Zij trekt Cat mee in haar opwindende wereld vol foute beslissingen. Hun vriendschap wordt het nieuwe middelpunt van Cats bestaan. Samen stevenen ze af op complete zelfvernietiging, in de jeugdige overtuiging dat ze nog een eindeloze, ongetwijfeld prachtige toekomst voor zich hebben. Schokkend genoeg blijkt dit voor Marlena niet weggelegd: binnen een jaar zal ze overlijden.
Somber, boos, sexy, scherp, diepzinnig, nostalgisch: Julie Buntin beeldt al deze gevoelens in haar debuutroman Marlena met een filmische helderheid uit. Nog nooit werd een vriendschap tussen twee tieners in hun overgang naar volwassenheid zo scherp en schrijnend uitgebeeld.

Julie Buntin (1987) studeerde literatuur in New York. Marlena is haar debuutroman en is gebaseerd op haar eigen ervaring met het verlies van haar beste vriendin aan de gevolgen van drank- en drugsmisbruik. Hierover schreef zij voor The Atlantic een van de meest gelezen en gedeelde artikelen in de geschiedenis van de website.

‘Met emotionele eerlijkheid en inzicht weet Julie Buntin dat unieke moment op de grens van de volwassenheid te vangen. Haar zinnen zijn indringend en onthullend en zorgen ervoor dat je ze wilt voorlezen aan iedereen die toevallig in de buurt is. Het zijn zinnen die je je jaren later nog weet te herinneren.’ Jonathan Safran Foer

‘Marlena overdonderde me. Schitterend geschreven, met een uitmuntend gevoel voor beschrijvingen. Ik hoefde mijn ogen niet eens te sluiten om me voor te stellen dat ik er was. Ik koesterde elk woord.’ Anton Disclafani

‘De ware magie van Julie Buntin is dat haar verhalen voelen alsof ze van jezelf zijn. Dit schitterende, zelfverzekerde debuut weet de romantiek van jonge vriendschap vast te leggen. Messcherp, met een zacht randje.’ Julia Pierpont