Het Beste wat we hebben

De zitting was in volle gang, maar Lucas stond op en liep de raadkamer uit. Hij stapte in zijn auto en zonder veel nadenken reed hij naar de brug, die brug waar elk jaar gemiddeld veertienenhalf mensen af sprongen.

Het beste wat we hebben is een boek over stoppen met almaar doorgaan en stil blijven staan, over de complexiteit van collectief oud zeer, over hoe ver de schaduwen van het verleden reiken, over afscheid durven nemen, over de schoonheid van echte soorten samen, over wat een mens kan doen in een wereld zoals die van nu.

Deze roman is het eerste deel van een trilogie waarin Griet Op de Beeck een voor haar erg belangrijke thematiek tot op het bot wil proberen uit te spitten. Drie boeken, perfect afzonderlijk te lezen indien gewenst, met drie perspectieven op eenzelfde thema die telkens de ruimte krijgen. Omdat sommige dingen niet simpel te vertellen zijn.

Griet Op de Beeck (1973) ontving voor haar succesvolle debuutroman Vele hemels boven de zevende De Bronzen Uil Publieksprijs 2013. Het boek werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2013 en de Academica Literatuurprijs 2014. Ook haar tweede boek, Kom hier dat ik u kus, werd door lezers omarmd en genomineerd voor de NS Publieksprijs 2015. In 2016 verscheen Gij nu, dat datzelfde jaar eveneens genomineerd werd voor de NS Publieksprijs. Haar romans worden vertaald in het Engels, Frans, Duits, Afrikaans, Tsjechisch, Japans en Arabisch. Van al haar boeken zijn de filmrechten verkocht.

Over Kom hier dat ik u kus:

‘Kom hier dat ik u kus is als een film waar je samen uit komt, je bent nog een poosje sprakeloos, je wilt de film vooral niet gaan verpesten door er allerlei meningen op los te laten, je kijkt elkaar alleen maar even aan, je knijpt in elkaars hand. “Goed hè?” zeg je.’ Herman Koch

‘Griet Op de Beeck schrijft boeken die een effect op je organen beogen: longen slaan een beurt over, maag in de knoop, hart springt op. Haar personages zijn geloofwaardig dichtbij.’ De Standaard

‘Zo prachtig en weergaloos uitgewerkt. De dialogen zijn werkelijk adembenemend.’ Grietje Braaksma, boekenpanel DWDD

Over Vele hemels boven de zevende:

‘Op de Beeck heeft een betoverende tekst geschreven: een tekst als een Spinvisliedje, waarin flarden van mensenlevens zo gerangschikt zijn dat het bij de toehoorder een vleugje heimwee oproept, en schrijnt.’
De Volkskrant *****

‘Een wondermooi debuut.’ HP/De Tijd

‘Een warm boek dat twee keer zo lang had mogen zijn.’ NRC Handelsblad

Over Gij nu:

‘Met chirurgische precisie legt Griet Op de Beeck ook nu weer de gevoelszenuw bloot. Feilloos prikt ze daar waar het pijn doet.’ De Volkskrant

‘Onbedaarlijk komisch en prachtig treurig. […] Rake observaties worden afgewisseld met pijnlijke, ontroerende inzichten.’ HP/De Tijd