Cox of het verglijden van de tijd

Met een schip vol mechanische wonderdieren en vergezeld door drie van zijn meest begaafde edelsmeden en instrumentmakers reist de Engelse meesterklokkenmaker Alister Cox naar het hof van de machtigste man ter wereld, Qiánlóng, de keizer van China. Cox vertrekt om de dood van zijn dochtertje te boven te komen, een verlies dat zijn vrouw van hem heeft vervreemd. Als eerste buitenlander ooit neemt hij zijn intrek in de Verboden Stad, waar hij getuige is van de pracht en praal én van de ongekende wreedheid van het hofleven. Alle schatten van zijn rijk stelt de keizer ter beschikking aan de vier Engelsen, om voor hem een reeks unieke en uitzonderlijke klokken te bouwen, die de verschillende snelheden van het verglijden van de tijd meetbaar maken: bij gelukkige mensen, bij kinderen, bij geliefden, bij mensen in doodsnood.
Cox en Qiánlóng blijken veel gemeen te hebben: niet alleen dromen ze van het meten van de eeuwigheid en van het perpetuum mobile, maar Cox raakt ook volslagen in de ban van de lieftallige en onweerstaanbare Ān, de favoriete concubine van de Heer van de Tienduizend Jaren – een meisjesachtige schoonheid die hem zowel aan zijn vrouw als aan zijn dochter doet denken. Eén enkele verkeerde blik op haar kan de doodstraf betekenen. Zullen de vier Engelsen als miljonairs terugkeren naar huis of wacht hun de marteldood op het schavot?
Cox, of het verglijden van de tijd is een kleurrijke en spannende roman over vergankelijkheid en geheimen, over de raadselachtige overeenkomsten tussen mensen uit volstrekt verschillende culturen, een roman die op schitterende wijze laat zien dat alleen verhalen de tijd kunnen bedwingen.

Christoph Ransmayr (Roitham, Oostenrijk, 1954) is een van de grote Europese schrijvers van onze tijd. Zijn werk is in meer dan dertig talen vertaald, en Ransmayr ontving vele prestigieuze literaire prijzen in Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk en Italië.

‘Het inlevingsvermogen van de auteur in mensen uit andere tijden getuigt van een elegant meesterschap over de taal. Wat een kunst! Wereldliteratuur!’ Frankfurter Allgemeine Zeitung

‘Prachtige, soevereine vertelkunst, zoals je die tegenwoordig in de Duitse literatuur nauwelijks meer tegenkomt. De elegantie van de roman zou geen heerser misstaan.’ LiteraturSPIEGEL

‘Ransmayr is de Beethoven van de hedendaagse Duitse literatuur: elk boek stuwt hij met feilloze kracht naar een onverbiddelijk einde.’ Focus