Halewijn

Fasna, 1107. In de bossen rond het dorp verdwijnen jonge vrouwen. Iedereen weet dat je daar ’s nachts niet moet komen. Wat heeft hen naar het duister gelokt?

Elena, de bastaarddochter van kasteelheer Henric van de Cannenburgh, leidt een teruggetrokken leven. Door haar spraakgebrek heeft ze moeite aansluiting te vinden. Alleen wanneer ze zingt, vloeien haar woorden vrij. Maar haar wereld wankelt wanneer haar vader hertrouwt met vrouwe Marzoeta, een vrouw uit het bedrijvige Zutphen die niets moet hebben van het trage kasteelleven en al helemaal niet van Henrics bastaarden. Terwijl de dreiging in het bos groeit, komen Elena en Marzoeta steeds meer alleen te staan. Als ze willen overleven, zullen ze elkaar – en de waarheid – onder ogen moeten komen.
Halewijn is een moderne hervertelling van het middeleeuwse lied van de heer Halewijn. Het is een zinderend verhaal over hoe schijn bedriegt, over macht en misleiding, en twee vrouwen die hun eigen verhaal moeten vormen.

Else Boer (1991) schrijft boeken, korte verhalen en essays. Ze schreef eerder de romans Ik wacht hier en De huurster en het poppenhuis. Halewijn is haar eerste historische roman.

Over De huurster en het poppenhuis:
‘In De huurster en het poppenhuis neemt Else Boer je mee in een psychologisch spel over menselijke begeertes in een markant landhuis. Terwijl de scheidslijn tussen realiteit en waanzin langzaam vervaagt, word je meegezogen in een beklemmend verhaal waarin niets is wat het lijkt.’
DE BOEKENKRANT ****

‘Wat bijblijft is de sfeer die Boer met zo weinig middelen weet op te roepen, plus haar boodschap dat echt gevaar van binnen zit.’
NRC

Over Ik wacht hier:
‘Ik wacht hier is van taal en verhaal slechts ogenschijnlijk eenduidig. Een mooie, zij het naargeestige verrassing.’
NRC