Testament
De onvoorspelbare Pentti Toimi heerst over zijn gezin met strakke hand. Van de twaalf kinderen die hij kreeg met zijn vrouw Siri durfden alleen Annie, Lauri, Tarmo en Voitto uit huis te gaan _ naar Stockholm, Helsinki en Cyprus (alhoewel niemand het zeker weet in Voitto’s geval). De anderen wonen nog steeds in het Finse Tornedal waar ze opgroeiden: Esko, de plichtbewuste oudste broer die hoopt de boerderij te erven; Helmi, de zus die altijd (en heel veel) geld nodig heeft; Tatu, die bijna omgekomen is bij de brand in de garage en die altijd klaarstaat om iemand een lift te geven; Lahja, die slimmer is dan ze laat blijken, maar constant in de schaduw staat van haar getalenteerde broer Tarmo. En de rest.
Vlak voor Kerstmis is het grootste deel van de kinderen samengekomen voor de voorbereidingen. Er staat iets te gebeuren _ er móet iets gebeuren, daar zijn de oudste kinderen het over eens. In het belang van hun moeder, hun jongere broertjes en zusjes, en de twee die al zijn overleden: Pentti’s tirannie moet ten einde komen. Een duister geheim blijkt de laatste druppel. Het is tijd om oude rekeningen te vereffenen.
Testament is een buitengewoon familiedrama: levendig, onstuimig, amusant, dreigend. Het is een polyfonisch magnum opus van een unieke literaire stem.
Nina Wähä (Stockholm, 1979) debuteerde in 2007 en brak internationaal door met Testament, haar derde boek. Het werd binnen een paar weken aan negen landen verkocht en stond in Zweden na verschijning onafgebroken in de bestsellerlijsten en de hotlists van de critici. Naast haar schrijverscarrière is Wähä actrice en zangeres van de band Lacrosse.
‘Wähä jongleert magistraal met haar personages en laat de lezer zich aan elk lid van het getroffen, uitgeputte en hysterisch grappige Toimi-gezin hechten. Vanaf het begin was ik volledig in beslag genomen, want Wähä weet zeker hoe je moet schrijven.’
Dagens Nyheter
‘Wähä’s roman is een betoverende pageturner.’
Aftonbladet
‘Ik ben helemaal betoverd na het lezen van Nina Wähä’s Testament. (…) Een fantastische leeservaring.’
Arbeterbladet