Lale Gül te gast bij Buitenhof
Lale Gül was afgelopen zondag te gast bij Buitenhof. Ze vertelt over haar boek Ik ga leven en alles wat het teweeg heeft gebracht. Gül reageert op een passage uit haar boek waar ze haar moeder beschrijft als ‘het karbonkel’:
‘Ik vond ook dat je lelijke gevoelens mocht uitspreken. Natuurlijk, ik snap dat mensen daarmee zitten en vooral mijn moeder, maar dat is nou eenmaal wat ik op dat moment voelde. Dat mag ook gezegd worden, vind ik dan.’
Gül zegt ook veel reacties te krijgen van mensen uit andere religieuze gemeenschappen zoals ‘mensen uit Jehova’s getuigen gezinnen, uit bevindelijk gereformeerde kringen en heel veel homo’s’ die zich in Güls situatie herkennen. Gül hoopt zich met Ik ga leven af te zetten tegen de opvattingen die zij als kind op de Koranschool meekreeg, dat zij minder waard was dan een jongen: ‘Ik gun die kinderen dat ze gewoon met een open vizier de pluriforme samenleving tegemoet gaan.’
U kijkt deze aflevering hier terug.
Over Ik ga leven:
‘Muziek mag niet, daten is verboden, het hebben van vrienden van het andere geslacht is onwettig, je leuk kleden en opmaken is ongepast, ’s avonds buiten zijn is niet geoorloofd, “vieze, immorele” films en series kijken is onaanvaardbaar (en dan bedoel ik geen porno, gewoon een film waarin wordt gezoend), het vieren van verjaardagen of andere heidense feestdagen mag niet, werken met mannen kan niet en ook uitgaan en feesten op festivals is verboden.’
Opgroeien in een streng islamitisch gezin betekent voor Büsra dingen stiekem doen. Stiekem make-up en sieraden dragen, laat thuiskomen, met jongens afspreken en alcohol serveren in een restaurant. Maar het betekent vooral: voortdurend vragen stellen.
‘Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? En de rest van mijn bestaan op die manier slijten? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?’
In een ongekend eerlijk relaas onderzoekt Büsra met veel humor de grenzen van haar geloof en de gemeenschap waar ze in opgroeit. Als er iemand geen blad voor de mond neemt, is het Büsra wel.
Lale Gül (1997, Kolenkitbuurt, Amsterdam) studeert Nederlands aan de VU. Tot haar zeventiende ging ze in het weekend naar een Koranschool van Stichting Milli Görüş. In haar autobiografische debuutroman Ik ga leven betwist ze alles wat ze daar geleerd heeft en meer.
