Lenny Peeters wint Bronzen Uil 2018
Afgelopen zaterdag werd bekendgemaakt dat Lenny Peeters De Bronzen Uil 2018 gewonnen heeft. Deze literaire prijs van het Willemsfonds voor de beste Nederlandstalige debuutroman werd aan haar uitgereikt voor Dochter, dat vorig jaar uitkwam bij Prometheus. Ze werd unaniem als beste debuut naar voren geschoven door het vijfkoppige jurypanel – bij alle juryleden stond Dochter helemaal bovenaan als beste debuut. ‘Dit wreed boek over een verstoorde familierelatie, geschreven in een efficiënte stijl ontdaan van alle franjes, greep ons allemaal naar de keel’, zegt juryvoorzitter Sylvain Peeters.
Mede door de financiële steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren ontvangt Peeters 7000 euro en een literaire tour door Vlaanderen en Brussel.
Lenny Peeters (1975) is schrijfster van korte verhalen uit Antwerpen. In 2008 won ze met ‘Familiegevoel’ de Flits Fictie-wedstrijd van Club Propaganda, en in 2010 met ‘Nanoseconde’ de verhalenwedstrijd van Uitgeverij Contact. Dochter is haar debuutroman.
Meer over Dochter:
‘Hoe heet je?’ Gewone woorden, maar ze klinken donker. Ik moet uitkijken.
‘Hoe heet je?’
Dochter, denk ik bij mezelf. Dochter, natuurlijk.
De vrouw vraagt waar ik woon. In ons huis. Dat van vader en mij. Ze wil nog meer horen. Wanneer ik geboren ben. Een hele tijd geleden. Toen de tuin nog vol medicijnbloemen stond. Met de blaadjes verzorgde ik de cavia’s. Elke dag op hetzelfde uur. Dat doe ik nu niet meer.
Ze vraagt wat er gebeurd is en waarom. Ik kijk naar mijn laarzen. Ik wil ze uitdoen en aan mijn voeten krabben, maar ik weet niet hoe, met die zakken rond mijn handen.
Het is een raadsel voor Dochter waarom zij aan een kruisverhoor van de politie onderworpen wordt. Langzaam beginnen we te begrijpen dat de jonge vrouw iets verschrikkelijks heeft gedaan. Scène na scène, beeld na beeld sluipt het ware verhaal binnen in de verhoorkamer van de inspecteurs.
Dochter is een ogenschijnlijk onschuldige psychologische roman, maar ongenadig voert het verhaal de lezer de diepte in.
