Het Parool: ‘Dankzij Rémon van Gemeren grijp je weer terug naar Joost Zwagerman’
Leven in een doodgeboren droom, de monografie die Rémon van Gemeren schreef over het werk van Joost Zwagerman, werd afgelopen zaterdag uitvoerig in besproken in Het Parool. In zijn nieuwste boek legt Van Gemeren door middel van een diepgaande analyse de levensbeschouwelijke verbanden in Zwagermans omvangrijke oeuvre bloot. Ook zoekt hij naar de manieren waarop Zwagerman in zijn werk omsprong met zijn eigen onvrede over het leven. Zo verschaft hij ons nieuwe inzichten in het leven van een schrijver die zich uitsprak tegen zelfmoord, maar er toch voor koos.
Parool-recensent Arie Storm stelt dat Van Gemeren zonder meer is geslaagd in het uitdragen van zijn boodschap, namelijk dat ‘Zwagerman een ontsnappingskunstenaar was, maar dat het gebied waar hij naartoe probeerde te vluchten evenmin soelaas bood’. Volgens Storm houdt Van Gemeren de lezer ‘op onderhoudende wijze’ bij de les, en is het boek ‘werkelijk aangrijpend’. Zodoende nodigt het ook uit om Zwagerman te herlezen. ‘Ik greep weer naar zijn werk. Dat is een verdienste van het boek,’ aldus de recensent. ‘Het schenkt serieus aandacht aan de romans, korte verhalen, gedichten en essays van een populaire maar raar genoeg onderschatte schrijver.’
Klik hier voor de bespreking van Leven in een doodgeboren droom in Het Parool
Meer over Leven in een doodgeboren droom:
Wat doe je als je moet leven in een werkelijkheid die je onaangenaam vindt? Dat is de vraag waarop Joost Zwagerman in zijn romans, verhalen, gedichten en essays een antwoord zoekt. Je wilt vluchten, maar waarheen? Liefde, kunst? Zij lijken een uitweg te bieden, maar het intense geluk dat ze schenken is vluchtig en geeft je geen rust. Je zou het liefst verdwijnen, alleen zonder te sterven.
Het werk van Zwagerman is bekend, en toch ook onbekend: het is veel gelezen, maar weinig bestudeerd. Rémon van Gemeren gaat op zoek naar de diepere lagen ervan en de vele onderlinge verbanden. Daarbij onderzoekt hij de manieren waarop Zwagerman in zijn werk telkens weer de confrontatie aangaat met die ene moeilijke, essentiële vraag. Hij voert ons de wereld binnen die Zwagerman in zijn boeken tot stand gebracht heeft en geeft ons zo een scherp en aangrijpend inzicht in de grote, gekwelde geest van een van onze belangrijkste en interessantste naoorlogse schrijvers.
Rémon van Gemeren (1979) is schrijver en docent op een gymnasium. Hij schreef de monografie Een bezetenheid zo bijna kalm. De poëzie van Jan Eijkelboom (2013) en bezorgde van Ina Boudier-Bakker Zo doods en stil en donker. Oorlogsdagboek 1940-1945 (2013). Aan Louis Couperus wijdde hij tientallen publicaties en in 2016 een monumentale biografie.
