Afgelopen week verscheen er een recensie in Vrij Nederland over de onlangs verschenen roman van Louise O. Fresco, De plantenjager uit Leningrad. Een verhaal over de jonge Russische plantkundige, Nikolaj Vavilov.
In de lovende recensie schrijft Carel Peeters:
‘De veredeling van zaden wordt een soort poëzie, de politiekvrije wetenschap krijgt iets nobels. […] De plantenjager eist je aandacht op omdat Vavilovs bestaan zich afspeelt in de hoogste regionen van de wetenschap en tegelijk in de klem van ideologische politiek.’
U kunt de recensie hier lezen.
Over De plantenjager uit Leningrad:
Een jonge Russische plantkundige, Nikolaj Vavilov, raakt in de onherbergzame valleien van Centraal-Azië gefascineerd door wilde tarwe. De sleutel tot verbetering van de landbouw, vooral voor de arme Russische boeren, ligt in zijn baanbrekende idee van kruisingen met wilde exemplaren. Op vijf continenten jaagt Vavilov op planten om de grootste collectie zaden ter wereld op te bouwen.
Maar in Rusland zijn intussen de communisten aan de macht gekomen en met hen een dodelijke mix van ideologie, fraude en pseudowetenschap. Vavilovs tegenspeler is Trofim Lysenko, die wetenschappelijke wonderen belooft en door Stalin wordt gebruikt om onmogelijke hervormingen door te drukken.
In De plantenjager uit Leningrad, de eerste historische roman van Louise O. Fresco, volgen we de hoop en wanhoop van een gedreven wetenschapper, tot Stalins net zich om hem sluit. Het is een aangrijpende geschiedenis van eerlijkheid en moed van een man die werkelijk heeft bestaan en die zich in veel opzichten kon meten met Darwin en Mendel. Zijn werk is vandaag de dag even relevant als in zijn eigen tijd.
Louise O. Fresco (1952) is schrijver, wetenschapper en columnist voor NRC Handelsblad. Zij publiceerde eerder onder andere Hamburgers in het paradijs en de romans De kosmopolieten, De utopisten (shortlist Libris Literatuur Prijs) en De idealisten.
