Vier ballen voor de ‘De complete verhalen’ van Saki in NRC
NRC Handelsblad beloonde De complete verhalen van Saki dit weekeind met maar liefst vier ballen. In de enthousiaste bespreking schrijft recensent Rob van Essen over de ontregeling die in veel van de verhalen terug komt. Saki prikt graag door de verwaandheden van de Engelse upperclasskringen heen, het toneel waar zijn verhalen zich afspelen. ‘Je zou kunnen gaan denken dat Saki maatschappijkritiek levert, maar van revolutionaire bedoelingen is geen sprake.’ Personages als Reginald en Clovis, die meer dan eens de boel op stelten zetten, ‘streven niet naar omverwerping van de gevestigde orde, ze willen andere, doorgaans oudere leden van die orde erop wijzen dat ze niet voldoen, dat ze tekort schieten in intelligentie en ruimdenkendheid.’ Op die manier gooien ze geen ruiten in maar verbeteren ze hun uitzicht.
Naast verdere analyses van Saki’s wereldbeeld schrijft van Essen: ‘Hoe verrassend de plots van de verhalen ook kunnen zijn, je leest Saki vooral om zijn zinnen. Geïnspireerd door de aforistische stijl van Oscar Wilde bracht Saki zichzelf de kunst bij om in een paar onderkoelde zinnen een personage of situatie neer te zetten.’
Eerder verschenen al zeer lovende reacties op De complete verhalen:
‘Saki’s beste verhalen fonkelen’ – NRC Handelsblad
‘Verrassende plots, komische personages en onvervalste Engelse humor.’ – Nouveau
‘In de traditie van Oscar Wilde, Evelyn Waugh en P.G. Wodehouse schrijft hij satirisch over de Britse upper classes‘ – Trouw
Over De complete verhalen:
‘Je kunt me niet wijsmaken dat iemand die niet van oesters en asperges en goede wijn houdt een ziel heeft, of een maag. Hij heeft alleen een overontwikkeld instinct om ongelukkig te zijn.’
Saki was de Britse grootmeester van het satirische korte verhaal. Met vermakelijk venijn werpt hij een blik op de eigenaardigheden van de Britse upper class, in een spitsvondige en trefzekere stijl die berust op zijn indrukwekkende observatievermogen. Zijn talent voor kwinkslagen en zijn beschrijvingen van het aristocratische leven passen in de traditie van Oscar Wilde, Evelyn Waugh en P.G. Wodehouse. Hij schept duidelijk plezier in het kwellen en ontregelen van zijn onnozele personages, terwijl de ontregelaars op de sympathie van de schrijver kunnen rekenen. Zijn plots zijn verfijnd, sinister en bovenal humoristisch, met spectaculaire wendingen. De verhalen vormen een monument in de Engelse literatuur en zijn vandaag de dag nog even scherp en amusant als ruim een eeuw geleden.
Saki (pseudoniem van H.H. Munro) werd in 1870 geboren in Akyab, Birma (nu Myanmar). Na de tragische dood van zijn moeder werd hij door zijn vader op tweejarige leeftijd naar Engeland gestuurd om bij zijn strenge tantes in Devon te gaan wonen. Hun tirannieke opvoeding werd later een terugkerend thema in zijn verhalen. Hij werkte onder andere als journalist, en woonde als correspondent in de Balkan, Rusland en Frankrijk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog – Munro was met zijn 43 jaar eigenlijk te oud – sloot hij zich aan bij het Britse leger. In 1916 werd hij al schuilend aan het front uitgeschakeld door een sluipschutter. Zijn vermeende laatste woorden waren ‘Put that damned cigarette out!’.
‘Saki’s beste verhalen zijn nog altijd beter dan de beste van welke schrijver dan ook.’ Roald Dahl