Optredens van vier Prometheus-auteurs op International Literature Festival Utrecht

Dit weekend zijn er op het International Literature Festival Utrecht optredens van vier Prometheus-auteurs. Op vrijdag 22 april gaat Sunjeev Sahota, auteur van Het jaar van de gelukszoekers, van 20:45 tot 21:30 in gesprek met Annemarié van Niekerk. Van 21:00 tot 21:45 gaat Connie Palmen in de grote hal in gesprek met Kristien Hemmerechts over haar jongste roman Jij zegt het. De volgende dag, zaterdag 23 april, verzorgt Tom Lanoye een optreden met als thema ‘Literatuur na WOII’. ’s Avonds is Griet Op de Beeck te zien op het festival. Zij spreekt van 21:15 tot 22:00 over haar boek Gij nu met Maria Vlaar.

Het International Literature Festival Utrecht (voorheen City2Cities) vindt aanstaande vrijdag en zaterdag plaats in het oude postkantoor op het Neude.

Over Jij zegt het:

Voor de meeste mensen bestaan wij alleen in een boek, mijn bruid en ik. De afgelopen vijfendertig jaar heb ik met een machteloos afgrijzen moeten aanzien hoe onze echte levens bedolven raakten onder een modderstroom van apocriefe verhalen, valse getuigenissen, roddels, verzinsels, mythen, hoe onze ware, complexe persoonlijkheden werden vervangen door clichématige personages, vernauwd tot simpele imago’s, op maat gesneden voor een sensatiebelust lezerspubliek.
En dan was zij de broze heilige, en ik de brute verrader.
Ik heb gezwegen.
Tot nu.

Ted Hughes en Sylvia Plath vormen het beroemdste liefdespaar uit de moderne westerse literatuur. In Jij zegt het geeft Connie Palmen de in 1998 overleden Ted Hughes een stem. Ze laat hem terugkijken op zijn gepassioneerde huwelijk dat op 11 februari 1963 eindigt in de zelfmoord van zijn vrouw, en op zijn leven dat vanaf dat moment door deze dood wordt beheerst. In de talloze biografieën die van haar verschijnen krijgt zij de status van martelares, hij die van verrader en moordenaar, beschimpt door wildvreemden en aangeklaagd door mensen die hij als vriend beschouwde.

Op ingetogen, scherpzinnige wijze beschrijft Palmen de gedachten, angsten en bezweringen van de bruidegom, en de diep tragische band met de vrouw die zijn leven zou bepalen. Jij zegt het is een aangrijpende roman over de liefde en de dood.

‘Jij zegt het is meeslepend romantisch.’ Elsevier *****

‘Klasse.’ Het Parool ****

‘Jij zegt het is Palmens beste roman.’ NRC Handelsblad ****

‘Jij zegt het is een verhaal dat je niet opzij kunt leggen voor de laatste bladzijde gelezen is.’ De Morgen ****

‘Puur literair genot.’ Vrij Nederland

‘Uitermate doorvoelde en doordachte roman.’ HP/De Tijd

‘Als alle schrijvers in Nederland (…) zouden schrijven als Connie Palmen [zou] de literatuur een stuk spannender zijn.’ Joost de Vries, De Groene Amsterdammer

‘Een daverende start van het boekenseizoen.’ Matthijs van Nieuwkerk, De Wereld Draait Door

Over Gij nu:
Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo’n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren.
Gij nu gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en ontsnappen, wat geenszins hetzelfde is. Over verledens die je blijven achtervolgen, tot je beter leert te weten. Over de liefde die kan helpen, als je dat durft toe te laten. Over het verlangen om gezien te worden, de verschroeiende dwang om het goed te doen, de angst voor het geluk, vaak groter dan die voor het verdriet, de opmerkelijke veerkracht van wie weigert op te geven. En over de heftige wereld die het soms zelfs de dappersten onmogelijk maakt.
Griet Op de Beeck heeft geen roman geschreven, maar Gij nu is geenszins een verzameling per ongeluk bij elkaar geplaatste verhalen. Het is wel degelijk de bedoeling om bij het begin te beginnen en door te lezen tot het eind, om dan te ontdekken dat het boek meer is dan de droge optelsom van de afzonderlijke delen. Niet omdat er anekdotische verbanden zouden bestaan, maar omdat de schrijver probeert op deze manier iets te vertellen wat de lotgevallen van de vijftien individuen ver overstijgt.

Griet Op de Beeck ontving voor haar succesvolle debuutroman Vele hemels boven de zevende De Bronzen Uil Publieksprijs 2013 en het boek werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs 2013 en de Academica Literatuurprijs 2014. Ook haar tweede boek, Kom hier dat ik u kus, werd door lezers omarmd en er werden inmiddels meer dan 200.000 exemplaren van verkocht.

‘Ik las Gij nu met grote gretigheid. Ik moest af en toe aan Willem Elschot denken. Net als in Villa des Roses blijven haar personages bijfiguren, passanten. Het is het leven dat over hen heen dendert. En zij maar hulpeloos spartelen. De personages worden op afstand gehouden, en juist daardoor word je er als lezer naar toe getrokken. Het is niet de schrijver, maar de lezer die de personages troost.’ P.F. Thomése

‘Griet is opnieuw afgedaald in de condition humaine en ze doet dat opnieuw vol scherp observatievermogen, mededogen, inleving, liefdevolle humor en emotionele intelligentie. Dat is, denk ik, wat haar tot de meest succesvolle naoorlogse Vlaamse schrijfster maakt.’ Yves Desmet

‘Een heel ontroerend boek.’ Algemeen Dagblad ****

‘Met chirurgische precisie legt zij ook nu weer de gevoelszenuw bloot.’ de Volkskrant

‘Een prachtig boek.’ Margriet

‘Onbedaarlijk komisch en prachtig treurig.’ HP/De Tijd

‘Indringende verhalen.’ Wendy

‘Fijnzinnige, kwetsbare verhalenbundel.’ Feeling

Over Revue Lanoye:

We leven in de hoogtijdagen van de gratuite oprispingen – de meningitis van de tweets. Tom Lanoye zet zich daar met verve tegen af. In snijdende en goed gedocumenteerde polemieken ontrafelt hij reputaties en sabelt hij misvattingen neer. Volgens zijn vaste devies: ‘Een schrijver zonder vijanden is geen schrijver.’

Soms is hij genadeloos hard, over jarenlang onbestraft politiegeweld in Antwerpen – de zaak-Jonathan Jacob vormt de pijnlijke ruggengraat van het boek. Soms is hij elegisch – over het afscheid van twee goede vrienden en idolen: dichter Gerrit Komrij en sportjournalist Jan Wauters, die allebei ook zijn liefde deelden voor Zuid-Afrika. Soms is hij hilarisch – over het definitieve afscheid van alle Zwarte Pieten, ook al werd hij zelf geboren in een stad genaamd Sint-Niklaas.

Verder heeft hij het over ‘de onrustwekkende verdwijning van Louis Paul Boon’, het onderschatte genie van Jef Geeraerts, drie soorten Rodenbach, ‘Het Verdriet van Holland’, het kunstbeleid van Vlaanderen (‘State of the Farce’) en ‘de holle salvo’s van de lach’, na de aanslag op Charlie Hebdo.

Maar wat het onderwerp ook mag zijn, nooit is Lanoye vrijblijvend en altijd zindert zijn taal.

Tom Lanoye woont en werkt in Antwerpen en Kaapstad. Hij staat bekend als romancier, theaterauteur, dichter, scenarist en performer. Hij is vertaald in meer dan vijftien talen, er zijn stukken van hem gespeeld in twintig landen, op zijn palmares staan bestsellers als Sprakeloos, Kartonnen dozen, Ten oorlog en Gelukkige slaven. ‘Maar misschien is hij nog het meest briljant als polemist.’ PZC

De pers over eerder kritisch werk van Lanoye:

‘Leest als een kroniek, gekleurd door homerische toornigheid, ironie en hilariteit.’ NRC Handelsblad

‘Polemieken zoals ze bedoeld zijn. Scherp, snijdend en precies.’ De Groene Amsterdammer

‘Inhoudelijk geniaal, briljant geschreven.’ De Tijd

‘Scherpzinnige, hilarische en gruwelijk accurate analyses.’ De Morgen

‘Hij doopt zijn pen in vitriool en geeft ze ervanlangs.’ Vrij Nederland

‘Niet alleen geestig, ook darn good beargumenteerd.’ De Standaard

Over Het jaar van de gelukszoekers:
Het jaar van de gelukszoekers is het aangrijpende verhaal van drie Indiase jongemannen in Noord-Engeland die wanhopig een nieuw leven proberen op te bouwen. Samen met een tiental lotgenoten bewonen ze een huis in Sheffield. Tarlochan, afkomstig uit de laagste kaste, probeert vergeefs zijn traumatische verleden verborgen te houden, Avtar wordt achtervolgd door schuldeisers en Randeep, de broer van Avtars geheime geliefde, worstelt met zijn gevoelens voor Narinder, zijn ‘visumvrouw’ die haar toekomst op het spel zet om Randeep aan een verblijfsvergunning te helpen.

Sunjeev Sahota schakelt moeiteloos tussen India en Engeland, tussen heden en verleden – waarmee hij de verschillende werelden van de hoofdpersonen op een schitterende manier tot leven brengt. Het levert een onvergetelijk portret op van de schrijnende omstandigheden die deze mensen hun land deden achterlaten en verruilen voor een stad waarin andere regels gelden, regels waarbij het behouden van waardigheid en wilskracht dagelijkse vereisten zijn.

Sunjeev Sahota (1981) is een Brits auteur, geboren in Derby. Zijn grootouders van vaderskant zijn in 1966 vanuit Punjab naar Groot-Brittannië geëmigreerd. Hij studeerde wiskunde en raakte dermate geïnspireerd door het lezen van auteurs als Salman Rushdie, Vikram Seth en Arundhati Roy dat hij in de avonduren, na zijn werk, zelf aan een roman is begonnen. Met succes: in 2011 verscheen zijn debuut Ours Are the Streets, dat op de Observer’s debutantes to watch-lijst kwam en in 2013 op de Granta’s lijst van beste Britse jonge schrijvers. Ook ontving het lovende kritieken in onder andere The Times, The Guardian, The Independent en The Sunday Times. Zijn tweede roman, The Year of the Runaways, verscheen in juni 2015 en bezorgde hem een plaats op de shortlist van de Man Booker Prize.

‘Je slaat een boek open van een auteur die je nog niet kende en de nieuwe stem knalt van de pagina’s en maakt dat je luistert. Dit is het echte werk, en het enige wat je kunt doen is je overleveren, met plezier, aan de kracht ervan. Op iedere pagina is het er: sterk, fris en waar.’ Salman Rushdie

‘Door een verhaal als dit verschuift Sahota een van de urgentste politieke vraagstukken van aanstellerige retoriek en betwiste statistieken naar het rijk van de menselijkheid. Het jaar van de gelukszoekers is een briljante en prachtige roman.’ The Guardian

‘Dit is een rijke, intrigerende, prachtig geschreven roman, barstend en ziedend van energie.’ The Times

‘Romans van deze omvang en inventiviteit zijn zeldzaam (…), de jury’s van aanstaande literaire prijzen hoeven niet verder te kijken. Het jaar van de gelukszoekers heeft het allemaal. Je wilt simpelweg niet dat dit boek eindigt. Ik betwijfel of ik dit jaar een betere roman zal lezen.’ The Spectator

‘Niets minder dan een aardverschuiving zou mij dit boek hebben doen wegleggen.’ The Irish Times

‘Het jaar van de gelukszoekers speelt in een parallel Engeland, een zo goed als onzichtbare wereld die nauwelijks kruist met die van jezelf. Het is bekend terrein voor verslaggevers, maar alleen vanaf de zijlijn. Sahota heeft veel te zeggen en zegt het kalm, met een enorme morele intelligentie (…), zeer indrukwekkend.’ The Sunday Times