Volkskrant-interview met Carlo Rovelli: ‘In het diepst van zijn bestaan is het universum tijdloos’
De Volkskrant plaatste afgelopen zaterdag een interview met Carlo Rovelli, auteur van het vorige week verschenen Het mysterie van de tijd. In zijn nieuwste werk buigt Rovelli zich over de tijd, een begrip dat ook voor de fysicus zelf moeilijk te doorgronden is.
‘De tijd is een van de diepste raadsels van de hedendaagse natuurkunde,’ verklaart Rovelli in het interview. ‘Ik moet bekennen dat ik niet weet of we eruit zullen komen.’ Toch heeft hij een poging gewaagd om de tijd bondig en begrijpelijk voor de algemene lezer samen te vatten, zoals hij dat al eerder deed voor andere prangende fysische vraagstukken in zijn bestseller Zeven korte beschouwingen over natuurkunde. Het werd een wereldhit, en ging meer dan een miljoen keer over de toonbank.
Het begrip tijd is echter andere koek, zelfs voor Rovelli. Wat is dan precies het probleem, vraagt Volkskrant-journalist Martijn van Calmthout zich af: iedereen voelt de tijd toch gewoon verstrijken? ‘Het probleem is dat er geen andere definitie bestaat dan de tijd die we met klokken meten,’ legt Rovelli uit. ‘En die is relatief en lokaal. Het komt erop neer dat er geen universele tijd bestaat.’ Wat de auteur betreft is tijd dan ook geen essentieel onderdeel van de natuurkunde: het is niet nodig voor beweging en verandering. ‘Gebeurtenissen zijn niet verbonden in keurige rijen. Ze zijn als als een strand vol stenen, maar dan ook vol zoenen, oorlogen en vervallende atomen.’
Rovelli denkt dat ons tijdsbesef bestaat doordat we bepaalde gebeurtenissen als belangrijk beschouwen en de rest vergeten. Hierdoor lijkt er een betekenisvol verloop tussen toestanden te bestaan: we herkennen bijvoorbeeld een verleden in voetafdrukken op het strand, terwijl die voorbije toestand in werkelijkheid net zo neutraal is als het heden. De voorbeelden die Rovelli geeft, zijn typerend voor de poëtische en emotionele stijl waarmee hij over de natuurkunde schrijft. ‘Goed schrijven over natuurkunde kunnen maar heel weinig mensen; Carlo Rovelli is een van hen,’ stelt Van Calmthout. ‘Mensen moeten niks van de natuurkunde weten, maar het kan zo mooi zijn als je er wel naar kijkt,’ betoogt de auteur zelf.
Het interview met Carlo Rovelli in de Volkskrant is hier terug te lezen.
Over Het mysterie van de tijd:
Hoe begrijpen we de tijd? Als kind ervaren we de minuten en dagen van ons leven heel anders dan als volwassene; en de natuurkundigen van de achttiende eeuw zagen tijd op een radicaal andere manier dan hun hedendaagse collega’s. De moderne natuurkundige visie op tijd druist namelijk in tegen alle ‘gezond verstand’. Het ʽhedenʼ, bijvoorbeeld, is een illusie. ʽVoorʼ en ʽnaʼ bestaan niet op de schaal van het allerkleinste.
Carlo Rovelli weet dit soort absurditeiten van het heelal te verhelderen in enthousiast, eenvoudig proza. Hij bespreekt niet alleen wát we weten over de structuur van de tijd, maar ook hóe we dat weten – en wat voor ontdekkingen nog in het verschiet liggen. Zo laat hij de lezer, ook al is die een natuurkundeleek, stilstaan bij de wonderbaarlijke, de alledaagse en de schitterende waarheden van de natuur.
Carlo Rovelli (1956) is een autoriteit op het gebied van de kwantumgravitatie. Hij is verbonden aan het centrum voor theoretische natuurkunde van de universiteit van Aix-Marseille. Zijn boek Zeven korte beschouwingen over natuurkunde, over zwarte gaten, relativiteit en elementaire deeltjes, was een wereldwijde bestseller.
‘Nadat hij ons in zijn vorige boek door het heelal leidde, onderneemt Rovelli nu een reis die begint en eindigt bij onszelf, een ontdekkingstocht naar het allergrootste mysterie: wat is tijd?’ La Repubblica
‘Leven wij in de tijd of leeft de tijd in ons? Om daarachter te komen gaan we aan de hand van Carlo Rovelli op zoek naar de tijd, want hij weet als geen ander hoe hij het verstand van zijn lezers kan aanspreken zonder hun hart te vergeten.’ Corriere Della Sera
Over Zeven korte beschouwingen over natuurkunde:
‘Alle natuurkunde en meer in een droomdebuut.’ de Volkskrant *****
‘Poëtische lofzang op de meesterwerken van natuur en natuurkunde.’ NRC Handelsblad *****