‘Ik wacht hier’ besproken in de Volkskrant

Ik wacht hier, de debuutroman van Else Boer, is vandaag besproken in de Volkskrant.  Volgens recensent Bo van Houwelingen geeft Boer een unieke draai aan de vriendschap van tienermeisjes op de middelbare school door vaak genoeg voor ‘een verrassend knietje’ te zorgen. Daarnaast ‘is haar sterke hoofdpersonage veel te cool om cliché te zijn’.

Lees de recensie hier terug.

Over Ik wacht hier:

De zeventienjarige Erin verhuist met haar moeder van Rotterdam naar een stacaravan op de Veluwe. Na weer een gestrande relatie snakt haar moeder naar een nieuw begin, terwijl Erin zich lusteloos voelt en het laatste jaar op de zoveelste middelbare school vooral probleemloos wil afmaken.

Maar dan ontmoet ze Alice. Alice is mooi, onafhankelijk en ze heeft alles waar Erin van droomt. Vanaf het moment dat ze elkaar ontmoeten, zijn Erin en Alice onafscheidelijk. Dankzij Alice wordt alles beter. Niets lijkt een intense vriendschap in de weg te staan.
Niets, totdat Erin ontdekt dat Alice wel erg veel contact met een leraar heeft. Waarom liegt Alice daarover? En waarom kruipt zij gaandeweg steeds meer in haar schulp?
Waar hun laatste schooljaar begint met de belofte van vrijheid, lijkt een allesverwoestende climax steeds onvermijdelijker. Ik wacht hier is een indringend verhaal over vriendschap tussen twee tienermeisjes, en over hoe ver je wilt gaan om die te beschermen.

Else Boer (1991) schrijft korte verhalen en essays. Zij publiceerde onder andere op De Optimist, Hard//hoofd en in de verhalenbundel Rebel, rebel. Ze werkt als docent Nederlands in Utrecht. Ik wacht hier is haar debuutroman.