Esther Jansma benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw
Uitgeverij Prometheus feliciteert Esther Jansma met haar benoeming tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Burgemeester Sharon Dijksma (Utrecht) reikte het lintje afgelopen zaterdag uit, bij de intieme viering van het verschijnen van Jansma’s elfde dichtbundel We moeten ‘misschien’ blijven denken.
De Orde van de Nederlandse Leeuw is de oudste en hoogste civiele ridderorde in Nederland. Jansma ontvangt de onderscheiding voor haar bijdrage aan de dendrochronologie en haar dichtkunst.
In de eerste recensie van We moeten ‘misschien’ blijven denken weet Dietske Geerlings het prachtig in woorden te vatten: ‘Welke dendrochronoloog kan deze bundel van de zojuist tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw benoemde dichter en wetenschapper rechtdoen, prachtig bos vol kwetsbare en toch zo stevig gewortelde bomen?’
Lees hier de recensie op Tzum
Over We moeten ‘misschien’ blijven denken:
In haar elfde en misschien laatste poëziebundel richt Esther Jansma het vizier op de (on)eindigheid van het bestaan. Centraal staat het afscheid nemen van het vanzelfsprekende: gezondheid, toekomst, leven. Dit thema wordt uitgewerkt in een waaier van gedichten die het spectrum bestrijkt van maatschappelijk engagement tot mystiek. De drie spreekstemmen uit haar met de Halewijnprijs bekroonde bundel Picknick op de wenteltrap (1997) leveren door de hele bundel heen in korte, tragikomische dialogen commentaar op wat er gaande is.
Behalve poëzie publiceerde Esther Jansma de feministische essaybundel Mag ik Orpheus zijn? (2011). Hiernaast publiceerde ze in samenwerking met Wiljan van den Akker twee bundels met vertalingen van de Amerikaanse dichter Mark Strand (2007 en 2011) en de magisch-realistische roman De Messias (2015). Voor haar poëziebundels ontving ze onder meer de VSB Poëzieprijs en de Jan Campertprijs.
