Interview met Jean Pierre Rawie in HP/De Tijd
De ‘flamboyante dichter’ Jean Pierre Rawie viert met zijn nieuwe bundel Een luchtbel in een vluchtige rivier, zijn zeventigste verjaardag. Hij vertelt bij HP/De Tijd over wat hij graag leest, luistert en ziet in zijn vrije tijd.
Rawie is geen fan van moderne kunst en hij gaat liever naar opera dan Nederlands theater want dat moet altijd te ‘origineel’ zijn en ‘binnen tien minuten staan alle mannen in hun blote pielemuis op het toneel’. Geef Rawie maar Die Zauberföte.
Rawie ziet ‘dat streven naar originaliteit coûte que coûte’ ook in de hedendaagse poëzie: ‘De enige poëzie die ik niet begrijp is die van eigentijdse Nederlanders.’ Jean Pierre Rawie verkiest het klassieke over de ‘wartaal’ van de originaliteit.
U leest dit interview hier terug.
Over Een luchtbel in een vluchtige rivier:
In weerwil van de opinion chic dat poëzie onvertaalbaar zou zijn, gelooft Jean Pierre Rawie dat elk gedicht te vertalen is, al duurt het soms lang vóór gedicht en vertaler elkaar vinden. Dat is niet erg: een gedicht heeft de tijd.
Al vele decennia vertaalt Rawie even geestdriftig als begenadigd gedichten uit vroeger tijden, waarbij hij slechts één regel in acht neemt, die van Dante Gabriel Rossetti: a good poem should not be turned into a bad one.
In Een luchtbel in een vluchtige rivier heeft Rawie, ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag, voor het eerst een groot aantal van zijn vertalingen verzameld en voorzien van uitgebreide toelichtingen. Daarbij laat hij alles ter sprake komen wat hij relevant acht. Dat kan de omstandigheden betreffen waaronder de vertaling is ontstaan, maar ook weetjes over de oorspronkelijke dichter en de tijd waarin hij leefde, of over de vorm van het gedicht.
Een luchtbel in een vluchtige rivier is een even belangwekkende als onmisbare bundel voor de echte poëzieliefhebber.
Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 1951) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn bundel Onmogelijk geluk behoort tot de succesvolste dichtbundels aller tijden. Rawie ontving in 2008 de Charlotte Köhler Prijs voor zijn gehele oeuvre. Zijn laatste dichtbundel is Handschrift.