Volop media-aandacht voor Sytze van der Zee’s ‘Verslaggever van beroep’
Sinds de verschijning van Verslaggever van beroep, is er volop aandacht in de media voor de memoires van journalist Sytze van der Zee. Van der Zee was aanvankelijk correspondent van NRC Handelsblad in Bonn, Brussel en Washington, en vervolgens adjunct-hoofdredacteur van Elsevier Magazine. Daarna werd hij hoofdredacteur van Het Parool. In zijn nieuwe boek demonstreert hij zijn persoonlijke herinneringen aan de journalistiek. Hierbij krijgt de lezer een kijkje achter de schermen in de journalistieke wereld en tegelijkertijd een inkijkje in het persoonlijke leven van Van der Zee.
Gisteren verscheen in Het Parool een interview met de auteur naar aanleiding van zijn boek. In het interview spreekt hij onder andere over het lot van de kranten. ‘De groei is eruit, de oplagen zakken. De journalistiek is een krimpmarkt en de kranten reageren daar heel krampachtig op. Ze waaien met alle winden mee en volgen de ene hype na de andere.’ Een voorbeeld hiervan zou de #MeToo-beweging zijn. De toekomst van de journalistiek ziet Van der Zee echter zonniger in. ‘Ik ben niet somber. Ik blijf geloven in de oerjournalistiek. De toekomst is digitaal, maar zolang er bekwame redacteuren zijn die alle shit terzijde schuiven en duidelijk maken hoe de dingen in elkaar zitten, zal er een publiek zijn dat geïnteresseerd is.’
Lees hier het volledige interview in Het Parool.
Ook het Nederlands Dagblad publiceerde afgelopen week een openhartig interview met de oud-verslaggever. In dit interview gaat hij verder op het onderwerp van kranten als ‘kuddedieren’. Volgens hem is het een natuurlijk instinct voor mensen om kuddedieren te zijn. ‘Ze willen ergens bij horen. Dat vinden de meesten belangrijker dan het ontwikkelen van een eigen oordeel.’ Daarom zou een krant volgens Van der Zee nooit mee moeten lopen met de kudde, maar juist een eigen weg kiezen. ‘Een krant moet feiten achterhalen en feiten ordenen, zodat de lezer zich een mening kan vormen.’
Lees hier het volledige interview in Nederlands Dagblad.
HP/De Tijd plaatste eveneens een bijzonder openhartig interview met de auteur. Op de website van het maandblad spreekt Van der Zee over zijn vertrek als hoofdredacteur bij Het Parool. ‘Dat het misging bij Het Parool beschouw ik als een grote nederlaag.’ Ook blikt hij terug op zijn carrière. ‘Ons leven stond in die tijd helemaal in het teken van de journalistiek. Jouw generatie gaat zo naar huis. Wij gingen naar het café, urenlang lullen. Journalistiek was een 24-uursbaan. Het was een gouden tijd die nooit meer terugkomt.’
Lees hier het volledige interview in HP/De Tijd.
Daarnaast werd het boek afgelopen weekend zeer lovend besproken bij het radioprogramma MAX Nieuwsweekend door Jeroen Vullings. ‘Je kunt hem alleen maar met jaloezie lezen, deze memoire.’ Hier spreekt hij over de internationale ervaring van Van der Zee zoals die terugkomt in Verslaggever van beroep. ‘Als je dit leest denk je, Sytze van der Zee heeft de wereld kunnen zien.’ Volgens Vullings laat het boek zien wat bewaard kan blijven bewaard van de journalistiek in een digitaal tijdperk. Een boek over en van een man die altijd opzoek is naar de harde feiten, met mooie menselijke details.
Beluister hier de volledige bespreking door Jeroen Vullings bij 33:33. Binnenkort verschijnt er nog een interview met de auteur in Vrij Nederland en op radio 1 bij het programma Spraakmakers.
Over Verslaggever van beroep:
In tegenstelling tot in landen als Duitsland, de Verenigde Staten en Frankrijk is het in Nederland niet gebruikelijk dat journalisten hun herinneringen op schrift stellen. Sytze van der Zee heeft dat desondanks gedaan.
Hij verdiende zijn sporen als verslaggever bij het Algemeen Handelsblad en was betrokken bij het proces dat leidde tot de fusiekrant NRC Handelsblad. Voor deze krant werd hij correspondent in achtereenvolgens Bonn, Brussel en, als kroon op zijn werk, Washington.
Na zijn terugkeer naar Nederland werd hij adjunct-hoofdredacteur van Elsevier, en in 1987 hoofdredacteur van het kwijnende Parool, waarvan werd voorspeld dat het, als er niets gebeurde, over een jaar of vijf het loodje zou leggen. Hij slaagde erin weer nieuw leven in de krant te pompen, totdat hij in 1996 in een controverse met de moederholding het onderspit dolf.
Verslaggever van beroep geeft niet alleen een uniek kijkje achter de schermen van het krantenbedrijf, maar beschrijft ook hoe de auteur als jonge journalist worstelde met het verleden van zijn vader.
Sytze van der Zee (1939) schreef verschillende boeken, waarvan Potgieterlaan 7, over zijn jeugd als zoon van een ‘foute’ vader, diepe indruk maakte. Hierna schreef hij onder meer De overkant, Zuidwal en Harer Majesteits loyaalste onderdaan.
Over Potgieterlaan 7:
‘Een aangrijpend en bewonderenswaardig boek, maar het schrijverschap van Van der Zee blijkt uit de compositie van het verhaal en de daarin opgebouwde spanning.’
Elsbeth Etty, NRC Handelsblad
Over Harer Majesteits loyaalste onderdaan:
‘Van der Zee heeft de ondoorgrondelijke François van ’t Sant nauwgezet tot leven gewekt.’
de Volkskrant ****
‘Wie de duistere krochten van paleis en politiek wil kennen, moet dit boek lezen.’
Het Parool