Interview Vrij Nederland met Persis Bekkering, Joost de Vries en Hanna Bervoets

Afgelopen weekend verscheen in het vernieuwde maandblad Vrij Nederland er een uitgebreid en openhartig interview met schrijvers Persis Bekkering, Joost de Vries en Hanna Bervoets. Ze spraken over literatuur, politiek en de tijdsgeest van hun generatie. Persis Bekkering is literair recensent bij de Volkskrant en schreef haar droomdebuut Een heldenleven, dat afgelopen januari verscheen. Joost de Vries is redacteur bij de Groene Amsterdammer en publiceerde recent zijn vierde boek Oude meesters.

Het idee voor het interview over de tijdsgeest van een generatie is ontleend aan de drie gesprekken die Vrij Nederland voerde met Jan Blokker, Henk Hofland en Harry Mulisch, die alle drie in 1927 geboren waren. In het gesprek met journalisten Harm Ede Botje en José Rozenbroek spreken de Bekkering, De Vries en Bervoets over hun werk en discussiëren ze over onderwerpen die de generatie dertigers van nu bezighoudt.

Een gedeelde grote zorg is het feit dat men minder leest als gevolg van sociale media. De Vries stelt dat hierover nogal wat misvattingen bestaan. ‘Onlangs werd bij een debat de stelling geponeerd dat mensen minder boeken lezen omdat er zulke goeie televisieseries zijn. Maar dat is gewoon niet zo. Mensen lezen minder omdat ze niet langer de discipline kunnen opbrengen om tien bladzijdes achter elkaar te lezen.’

Bekkering beaamt dat dit ook voor haar een probleem vormt. Ze kan wel een boek in één keer uitlezen, vertelt ze, ‘maar dan verstop ik mijn telefoon in een andere kamer en ga ik bijvoorbeeld in bad zitten. Ik moet echt maatregelen nemen.’ Bervoets geeft toe dat er ook veel positieve kanten aan de sociale media zitten. ‘Dat het verslavend is, staat inmiddels wel vast, maar het is ook een luxeprobleem. Laten we niet vergeten dat sociale media veel goeds hebben gebracht, een nieuwe wereld hebben geopend voor mensen met een fysieke of sociale beperking.’

Ondanks het feit dat hun generatie in toenemende mate afhankelijk wordt van sociale media, zijn ze erg positief over de maatschappelijke betrokkenheid van de dertigers van nu. Bekkering vraagt zich af: ‘Is onze generatie nu eigenlijk pessimistisch of optimistisch? Dat weet ik eigenlijk nog steeds niet. We zijn wel heel erg betrokken. Ik zie weinig nihilisme om me heen.’ De Vries stemt daarmee in. ‘Sommige van mijn vrienden zijn vegetariër geworden, iets wat ik vijf jaar geleden nooit had durven voorspellen. ‘Ik zie een enorme maatschappelijke betrokkenheid’.

Lees hier het volledige interview in Vrij Nederland.

Over Bekkerings Een heldenleven:

Igor, of igor zoals hij zelf beweert, is een held. Hij kan alles, en wat hij nog niet kan leert hij sneller dan iedereen. Een uitzondering, die zichzelf niettemin genereus met de wereld deelt. Iedereen wil in de buurt zijn van deze levende legende.
Hij is, onder pseudoniem, een beroemde straatfotograaf. Kookt op sterrenniveau in zijn tot aan het plafond volgebouwde appartement, waar hij ook ’s werelds grootste dirigenten van advies voorziet. Want de laatste jaren is hij gek genoeg blijven hangen in de klassieke muziek. Igor is een verbluffend virtuoos violist, zijn spel is foutloos en perfect. Zo perfect dat het een probleem is geworden.
Zijn nieuwe muziekvriend Adrian, die hij op een Europese tournee ontmoet, confronteert hem ermee. Levert perfecte beheersing van zijn instrument wel echte muziek op?
Als igor op een dag wakker wordt in het bed van de jonge, veel te serieuze beeldend kunstenares Kiriko, wordt hij andermaal geconfronteerd met de uiterste consequenties van zijn heldendom.
In haar debuutroman Een heldenleven onderzoekt Persis Bekkering wat de prijs is van perfectie, en wat kunst nog kan betekenen in onze prestatiemaatschappij. Het is het droomdebuut van een uiterst originele nieuwe stem in onze letteren.

Persis Bekkering (1987) recenseert literatuur en schrijft over klassieke muziek voor onder meer de Volkskrant. Ze interviewt nationale en internationale schrijvers voor festivals en talkshows. Een heldenleven is haar debuutroman.

‘Een heldenleven is een geraffineerde roman, wonderlijk gelaagd en magistraal geschreven – het zou mij verbazen als er dit jaar nog een sterker debuut dan dat van Persis Bekkering verschijnt.’ Hanna Bervoets

Over De Vries’ Oude meesters:

Het grootste drama van de broers Sieger en Edmund van Zeeland is dat ze in de verkeerde tijd zijn geboren.
Edmund zou anderhalve eeuw geleden op zijn best zijn geweest, toen je nog in je eentje een continent kon veroveren of de bron van de Nijl kon ontdekken. Nu reist hij van cruiseschip naar vijfsterrenhotel, dromerig op zoek naar iets betekenisvols. Pas als hij een vage, geladen vriendschap aangaat met zijn broers al dan niet weggelopen vrouw Sarie, voelt hij zich verleid zich ergens aan te verbinden.
Sieger leeft in zijn hoofd in de tijd dat de krant een Deftige Meneer was en journalisten nog vertrouwd werden. Net als zijn krant aan de zoveelste populariserende restyling begint, is hij de enige getuige van een aanslag op een Russische politicus: een scoop die zo groot is, dat hij hem met niemand wil delen. Ook als dat betekent dat hij alle veiligheidsdiensten en complotdenkers van Europa achter zich aan krijgt.
Oude meesters schakelt speels van familiedrama naar satire, van thriller naar romance, terwijl zich een groots, enerverend verhaal ontvouwt over heerszucht en compassie, kennis en onvermogen, vertrouwen winnen en liefde verspelen, en over het privilege van mannen die ervan uitgaan dat de wereld zonder meer van hen is – en de vrouwen die het daar niet direct mee eens zijn.

Joost de Vries (1983) is redacteur bij De Groene Amsterdammer. Sinds het verschijnen van zijn debuutroman Clausewitz, in 2010, geldt hij als een van de meest getalenteerde schrijvers van zijn generatie. Zijn tweede roman, De republiek, werd bekroond met het Charlotte Köhler Stipendium en de Gouden Boekenuil en is in meer dan tien talen vertaald. In 2014 publiceerde hij zijn veelbesproken essayboek Vechtmemoires.

Over De republiek:

‘Een boek zoals er niet eerder één geschreven was: een vrolijk verhaal over droefenis, waarin leesplezier gepuurd wordt uit rouw. Een ingenieus mozaïek van stijlen, genres en registers, dat onze tijd een verrassende spiegel voorhoudt. Een slimme pageturner. Een authentieke roman over authenticiteit.’ Juryrapport Gouden Boekenuil 2014

‘Ironisch, postmodern, intellectualistisch, kortom high brow zoals goede literatuur kan (maar niet per se hoeft te) zijn. Een schrijver met de belofte van de grote greep.’ Arnold Heumakers, NRC Handelsblad

‘Zijn hoofdpersonages, hoe alles in elkaar gepuzzeld is: heel intrigerend. Ik vind het prachtig wat hij schrijft.’ Jeroen Brouwers, De Standaard