Sprakeloos
‘Ik heb levenslang bewondering gekoesterd voor dat verduveld sterke wijf van, op het eind, met moeite anderhalve meter hoog. Ik heb mijn dankbaarheid jegens haar nooit onder stoelen of banken gestoken, maar nooit heb ik haar, naar mijn gevoel, meer verknochtheid en respect bewezen dan toen we haar toelieten eindelijk te sterven. Een mens staat maar bij één persoon echt in het krijt. Ik heb die lei nu met liefde schoongewreven. Misschien kan liefde maar één ding echt: uit liefde doden.’
Na een beroerte raakt een amateuractrice en schrijversmoeder haar spraakvermogen kwijt. Langzaam en onherroepelijk takelt ze af, steeds minder in staat te communiceren met wie haar lief is.
In Sprakeloos maakt Tom Lanoye de balans op van zijn kleurrijke jeugd, van zijn worsteling met de liefde, van zijn conflicten met de kleine moederdiva, en van de strijd die zij manmoedig voert, en waarin ze reddeloos en redeloos ten onder gaat en de blijvende woede en pijn die dat oplevert.
Sprakeloos ligt volledig in de lijn van Lanoyes autobiografische klassieker Kartonnen dozen. Was Kartonnen dozen een monument voor de jeugdliefde van de auteur, Sprakeloos is een aangrijpende ode aan zijn moeder.
Overrompelende nieuwe autobiografische roman: een ode aan zijn moeder